Portakal Kerevit

Meksika cüce portakal kereviti (Cambareullus patzcuarensis)

Bu 3,5cm lik güzel ve nispeten barışçıl kerevit, Lago de Patzcuaro, volkanik bir krater gölü olan Michoacan, Meksika dan gelir. Vahşi olanları kararmış kahverengi ve paslı bir renktedir.  Doğadaki saldırganlar yüzünden nadiren görülen parlak turuncu bir varyasyonuda vardır ve akvaryum ortamında sorunsuzca yaşar. Bazı kerevitlerde koyu rente boylamasına çizgiler bulunur, bazılarında ise bu çizgiler çok renkli olabilir, hiç çizgisi olmayan varyasyonlarda vardır. Hemen her tür su değerinde yaşayabilirler, pH 6,0-8,0 ısı 21-28 °C gibi. Eğer su çok yumuşaksa filtreye yada tabana pH artırıcı malzemeler koyulabilir.

Diğer kerevitlerin aksine C. Patzcuarensis’ ler bitkilere zarar vermez ve tabanlada çok az uğraşırlar. Hemen her tür şeyi yiyebilirler bunların içinde canlı yada donmuş kurtlar, karidesler, balık yemleri vardır. Hemen her küçük balıkla sorunsuz bakılabilirler, küçükde olsa yüzen yavrulara dahi zarar vermez, ancak yumurta ve ölü balıkları yada yüzemeyen larvaları yiyebilirler. Özellikle kabuk değiştireceklerinde saklanabilecekleri alanlara ihtiyaç duyarlar, yeni kabukları diğer kerevitlerin ve küçük balıkların dahi kırabilecekleri kadar savunmasız olur. Bunun için volkanik kayalardan oluşturulmuş küçük mağaralar oldukça uygundur. Makrankanta gibi loaches türleri ile kesinlikle bakılmamalıdır.

Yetişkin erkek sert kancalarıyla tanınırken, dişilerde bu daha yumuşaktır ve hemen bacaklarının yanından çıkar. Bunlarla 4 aylık olduktan sonra beslenmeye başlarlar.

Törensel kur yapmalarının ardından çiftleşen kerevitlerin yumurtları, koyu yeşil renkte 50 adet kadar olur. Dişi yumurtalarını karın bölgesine yakın bir noktada taşır. Milimetrik boyuttaki yavrular 2 haftadan sonra serbest bırakılır bunu izleyen 1 hafta sonunda da yavrular ayrı gezmeye başlarlar. Dişi kuluçka döneminde de beslenir, eğer yeterli düzeyde yemlenebiliyorsa yavrularına asla dokunmaz. Yavrularda boyutlarına uygun her türlü yemle beslenebilir, artemia bu iş için uygundur. Bitki kökleri yavru kerevitlerin saklanabileceği yerlerdir, burada da yosun vb türden şeylerle beslenebilirler, eğer saklandıkları yerlerde yavru sayısında çok fazla artış olursa, kerevitler bundan rahatsızlık duyar ve birbirlerine vurabilirler. Genellikle bu saldırılarda bacakları kopar ancak iyi beslenilirlerse bu bacaklar tekrar yerine gelecektir. Yavrular anaçlarla beraber büyütülebilirler, eğer ayırmak istenilirse dişi yavrularını bırakmadan ayırılmalıdırlar.

Gerald Pottern - Mexican Dvarf Orange Crayfish 

Çeviren: Fatih Taştan