Öksüz ve yetim kalan demasoni yavrusu

 Akvaryumumda iki ağzı dolu demasoni dişisi vardı biri 10 gün önce diğeri 7 gün önce yumurta almışlardı, 10 gün önce yumurta alan dişim akvaryumumda sineklikle yaptığım bölmede duruyordu diğeri ise ayrı bir ufak akvaryumdaydı. sabah yemleme yaparken baktım bölmedeki balıkda hemen cama yanaştı yem ister gibi, bir baktım ağzında ne yavru nede yumurta tabi ben hemen kızdım yavrularını yemiş diye onuda alıp fırlatırcasına ana bölmeye yani diğer balıkların yanına attım. aradan 5 dakika geçti yada geçmedi birde ne göreyim 10 günlük keseli yüzmeye çalışıp her kalkışında yere düşen bir yavru  daha çok çok ufak annesi ağzından atmış hayvanı düşündüm ne yapayım annesini tekrar yanınamı koyayım diye ama korktum yer diye, çünki alışmış artık diğerleriyle yem yemeye yan tarafda. sonra aklıma alttaki diğer akvaryumdaki ağzı 7 günlük yumurta dolu anne geldi acaba dedim! onun yanına atsam bakarmı yermi yada vururmu diya hemen kararımı verdim aldım süzgeçle alttaki annenin yanına attım. su değişiminden olsa gerek yavru balık cansızmış gibi çöktü dibe diğer anne ise onu görünce bir hareketlendi ama ağzı bayağı dolu yer yok diye tereddüt etti önce galiba. ben bir müddet gözlemledim sonra bizim yüzemeyen keseli yavru birden hareketlendi ve ona doğru yüzmeye başladı birden annede hareketlendi yavru birkaç kez düşe kalka anneye yetişti (film gibi)  anne önce bi tereddüt etti '' buda ne bu benim yavrummu'' dercesine durdu baktı bi yokladı dudaklarıyla sonra yavruyu çok nazikce ağzına aldı ve şimdi ağzını bile kapatamıyor  arada bir sadece o yavruyu bırakıyor gezdiriyor bidaha ağzına alıyor ağzındaki diğer yavrular çıkmamış ama bu öksüz ve yetim yavruya gözü gibi bakıyor gezdiriyor. ne güzel bir duygu değilmi? inanın gözlerim yaşardı. kendi kendime dedimki Allahım sen ne büyüksün şu ufacık hayvandaki anne şefkatine bak. bence bu allahın büyük bir mucizesi ama biz insanlarda bu durumdan eser yok.