Akvaryum İçinde Stres
Gönderim Zamanı: 20 Aralık 2010 17:48
Merhabalar, forumda oldukça yeni olmama karşın yıllar boyu severek çeşitli balık türleri besledim. Bilgisizlikten dolayı yunusları astronota, salyangozları kaplumbağaya yedirmek gibi ciddi hatalar da yaptım. Ancak bu esnada onları yakından gözlemleme şansım oldu.
Herhalde çoğu akvaryumcunun büyük amaçlarından beri doğala en yakın akvaryumları kurmaktır. Akvaryum ne kadar doğalsa içindekiler o kadar gerçek, dolayısıyla o kadar güzeldir. Ancak forumda okuduğum kadaıyla genel yaklaşım olabildiğince huzurlu, kovalamacanın, kavganın olmadığı akvaryumlar kurmak yönünde. Oysa doğada canlılar daimi olarak bir av-avcı ilişkisinin ortasında yaşıyorlar. Soylarını devam ettirebilmek için binlerce yavru yapıyorlar, ve sadece en güçlüler hayatta kalıyor.
Tabii doğal ortamlarına kıyasla küçücük kalan akvaryumlarımızda bu tür bir ilişkiye izin vermek pek olası değil. Kimse gidip beğenerek aldığı balığının diğerleri tarafından canlı canlı yenilişini izlemeyi istemez. Her şey bir yana işin maddi boyutu var.
Fakat hiçbir tehdit edici unsurun olmadığı tankların balıkları miskinleştirdiğini düşünüyorum. Tamamen sabit koşullar, aynı saatlerde beslenme vs derken hayvan aptala dönüyor olmalı. Burada kendi akvaryumumdan örnek vermek istiyorum. Bettam ilk geldiği günler bir türlü yeme yetişemiyordu. O bulunduğu yerden yemi farkedip gelinceye kadar diğerleri ortalığı tertemiz ediyordu. Bir kaç gün içinde ortalığı kolaçan etmeyi öğrendi, başka bir iş için bile suya elimi soktuğumda hemen fırlayıp geliyor.
Veya molly, her şeye maydonoz olma huyuna rağmen betta ile bir kez didişmesinin sonucunda asla ona bulaşmıyor. akvaryumda rasgele yüzerlerken burun buruna geldiklerinde hemen bettayı teğet geçiyor.
Aynı molly normalde huzursuz etmeyi çok sevdiği tetraya (Gymnocorymbus ternetzi), dünden beri dokunmuyor. Yakından bakınca mollynin kuyruğunda ufak bir yırtılma gördüm. Tetra ona her şeyin bir sınırı olduğunu öğretmiş belli ki.
Şimdi benim balıklarım birbirleriyle tamamen uyumsuz türler, biliyorum. Farklı yerlerden gelmişler, sıcaklıklar uyumlu değil vs. Adaptasyon sürecinde tetrazonumu kaybettim mesela. Ancak her şeye rağmen satın aldığım güne göre şimdi daha hareketliler, renkleri daha parlak. Deyim yerindeyse daha cabbar oldular. Evet olası değil, yine de doğal ortama salınacak olsalar artık orada yaşama şansları daha fazla. Bu yüzden yaşama ortamları benzer, birbirlerini kovalayacak fakat aşırı zarar vermeyecek türlerin bir arada tutulması iyi olur diye düşünüyorum.
Herhalde çoğu akvaryumcunun büyük amaçlarından beri doğala en yakın akvaryumları kurmaktır. Akvaryum ne kadar doğalsa içindekiler o kadar gerçek, dolayısıyla o kadar güzeldir. Ancak forumda okuduğum kadaıyla genel yaklaşım olabildiğince huzurlu, kovalamacanın, kavganın olmadığı akvaryumlar kurmak yönünde. Oysa doğada canlılar daimi olarak bir av-avcı ilişkisinin ortasında yaşıyorlar. Soylarını devam ettirebilmek için binlerce yavru yapıyorlar, ve sadece en güçlüler hayatta kalıyor.
Tabii doğal ortamlarına kıyasla küçücük kalan akvaryumlarımızda bu tür bir ilişkiye izin vermek pek olası değil. Kimse gidip beğenerek aldığı balığının diğerleri tarafından canlı canlı yenilişini izlemeyi istemez. Her şey bir yana işin maddi boyutu var.
Fakat hiçbir tehdit edici unsurun olmadığı tankların balıkları miskinleştirdiğini düşünüyorum. Tamamen sabit koşullar, aynı saatlerde beslenme vs derken hayvan aptala dönüyor olmalı. Burada kendi akvaryumumdan örnek vermek istiyorum. Bettam ilk geldiği günler bir türlü yeme yetişemiyordu. O bulunduğu yerden yemi farkedip gelinceye kadar diğerleri ortalığı tertemiz ediyordu. Bir kaç gün içinde ortalığı kolaçan etmeyi öğrendi, başka bir iş için bile suya elimi soktuğumda hemen fırlayıp geliyor.
Veya molly, her şeye maydonoz olma huyuna rağmen betta ile bir kez didişmesinin sonucunda asla ona bulaşmıyor. akvaryumda rasgele yüzerlerken burun buruna geldiklerinde hemen bettayı teğet geçiyor.
Aynı molly normalde huzursuz etmeyi çok sevdiği tetraya (Gymnocorymbus ternetzi), dünden beri dokunmuyor. Yakından bakınca mollynin kuyruğunda ufak bir yırtılma gördüm. Tetra ona her şeyin bir sınırı olduğunu öğretmiş belli ki.
Şimdi benim balıklarım birbirleriyle tamamen uyumsuz türler, biliyorum. Farklı yerlerden gelmişler, sıcaklıklar uyumlu değil vs. Adaptasyon sürecinde tetrazonumu kaybettim mesela. Ancak her şeye rağmen satın aldığım güne göre şimdi daha hareketliler, renkleri daha parlak. Deyim yerindeyse daha cabbar oldular. Evet olası değil, yine de doğal ortama salınacak olsalar artık orada yaşama şansları daha fazla. Bu yüzden yaşama ortamları benzer, birbirlerini kovalayacak fakat aşırı zarar vermeyecek türlerin bir arada tutulması iyi olur diye düşünüyorum.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 21 Aralık 2010 11:45
Mehmet bey,
aycould 2010-12-21 11:45:57
Keşke yanlış bir düşünce deyip kesip atmasaydınız, biraz detaya girseydiniz de biz de sizin neden böyle düşündüğünüzü bilseydik.
Bazı tatlı su balık çiftliklerinde buna benzer yöntemlerin kullanıldığını duymuştum ve bana da çok mantıklı gelmişti,
şöyle ki; tatlı su balıkları doğda ne kadar akıntıda yüzer hepimiz biliriz, bu da hayvanın etinin sıkı ve lezzetli olmasının anahtarıdır aslında, işte üreticilerde balıkların yüzmesi(bol bol hareket etmesi) gerektiğini düşünmüşler ama havuzlarda akıntı yapamayınca, sorunu balıkların yüzmelerini sağlamak için havuza bi tane avcı balık bırakarak çözmüşler. Böylece kovalamaca sırasında yeterince hareket eden balıklar doğadaki kadar olmasa da eskisine göre daha lezzetli ve sıkı etli olmaya başlamış.
Sözkonusu akvaryumlarımız olunca elbette canlılara zarar vermeyen yöntemler kullanılabilir. Kaldı ki bugün baktığımız birçok tür belirli dönemlerde ya da hemcinslerine karşı agresif olabiliyor,
Akvaryumunda meleklerle makrakantayı bir arada besleyen hiç mi yok?
Sağlıklı balıklar.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
